[API][Google] Rozgryzamy API Youtube'a i robimy własny odtwarzacz!

Blog PHP Majster powraca na antenę po dłuższej przerwie w publikowaniu! Jak zapewne niestety zauważyliście, tydzień na publikację kolejnego wpisu przedłużył się... do prawie dwóch lat i przez ten czas blog nie był w ogóle aktualizowany. Przyczyna oczywiście była prozaiczna - najnormalniejszy w świecie brak wolnego czasu i dużo wszelakich projektów na głowie. Z nowym rokiem blog jednak powraca i tym razem będzie on sukcesywnie uzupełniany treścią, a jest tego w planach bardzo dużo.

Przede wszystkim za niedługo zajmiemy się dłuższą serią artykułów dotyczących frameworka Symfony, gdyż o ten temat prosiło na facebooku bardzo dużo osób. Będzie to jednakże długa seria, gdyż materiału do przyswojenia jest bardzo dużo - Symfony to bardzo obszerny temat, w dodatku wymuszający konieczność zahaczenia również o Doctrine i Twiga. Powoli jednak wszystko sobie tutaj opiszemy i tym razem wpisy będą pojawiać się nieco częściej, niż co dwa lata ;) Jak widać, strona graficzna bloga została też lekko odświeżona, mam nadzieję, że w takiej formie wszystko wygląda jaśniej i czytelniej, niż w wersji poprzedniej (wszelkie sugestie oczywiście mile widziane). Ale dobrze już, wystarczy tego przydługiego wstępu, czas zająć się ciekawym tematem, mianowicie w tym artykule zobaczymy jak w praktyczny sposób wykorzystać API udostępnione przez Google do youtubowego odtwarzacza.

Nad tematem tym pracowałem stosunkowo niedawno, tworząc dynamiczny, wysuwany "zza ekranu" odtwarzacz dla pewnego forum internetowego. Pierwotna wersja działała poprzez PHP i Javasript za pomocą zwykłego embeddowania oferowanego przez Youtube, jednakże w wersji kolejnej postanowiłem pójść o krok dalej, całkowicie zrezygnować z takiej formy i wykorzystać API od Google. Wybór takiego rozwiązania pozwolił stworzyć mi kilka bardzo ciekawych funkcjonalności, które postaram się w niniejszym artykule opisać. Omówimy sobie dokładnie zatem API odtwarzacza, zobaczymy w jaki sposób to wszystko działa i jak to w praktyce wykorzystać. Będzie dużo javascriptu i trochę PHP oraz połączenie jednego z drugim. Zapraszam do lektury...

[API][FB] Wstęp do FB Graph API i PHP SDK

Facebook to ogromnie rozbudowana struktura oferująca równie rozbudowane API do swoich usług. Niezależnie od tego, czy z Facebooka się korzysta, czy nie - każdy webdeveloper powinien poznać choćby podstawy korzystania z jego API. Dzięki temu API uzyskać możemy dostęp (oczywiście za zgodą użytkownika) do praktycznie każdej informacji jaką FB przechowuje, takiej jak tablica, znajomi, komentarze, zdjęcia i wiele wiele innych elementów. Za pomocą API Facebooka, które ma swoją nazwę - Graph tworzyć można zarówno głupie gierki, jak i praktyczne aplikacje operujące na zebranych przez FB danych. W cyklu artykułów tutaj zajmiemy się tym drugim zastosowaniem, gdyż żadnych symualatorów farm tworzyć tutaj nie będziemy. Nauczymy się za to metod na pozyskiwanie z FB odpowiednich danych i pracy z nimi. Zaczynamy od wstępu do API, czyli opisu jak mniej więcej wygląda praca z facebookowym API od strony technicznej.

Podstawowe pojęcia

Aby rozpocząć zabawę z Graphem musimy nauczyć się kilku podstawowych pojęć, które wprowadza framework Facebooka i z których będziemy tutaj korzystać. Te pojęcia to odpowiednio: Facebook Graph API, FBML, FQL, Facebook JavaScript, APP ID, APP Secret oraz Facebook Canvas.

[API][Google] Wstęp do Google API

Google udostępnia API do większości swoich usług, takich jak jak wyszukiwarka, Dysk, wykresy, Google+, YouTube, Analytics, Google Maps i wiele, wiele innych. Praca z większością z nich opiera się na podobnych zasadach, zmieniają się jedynie nazwy żądań i rodzaj otrzymywanych danych. Warto więc poznać choćby jedną z usług jakie za pomocą API oferuje Google, aby szybko nauczyć się korzystania z pozostałych. W cyklu artykułów tutaj opiszemy sobie większość najczęściej używanych usług od Google i przeanalizujemy sobie pracę z nimi w PHP na przykładach.

W tym artykule, tytułem wstępu zrobimy sobie małe wprowadzenie i zobaczymy na czym polega dostęp do API Google i jakie kroki trzeba poczynić, aby taki dostęp uzyskać. Pierwszą i najważniejszą rzeczą jest uzyskanie od Google klucza API lub tokena Client ID. Publicznego klucza API używamy w aplikacjach, które nie będą operować na prywatnych danych użytkowników, tokena ClientID używamy, gdy taki dostęp będzie miał miejsce. Token taki jest następnie używany przez protokół OAuth 2.0 do uwierzytelniania. Zarówno klucz API, jak i token ClientID wygenerujemy sobie na pomocą konsoli deweloperskiej Google, na której to będziemy musieli zarejestrować każdą ze swoich aplikacji, która korzystać będzie z danego API.

Na początek poznajmy kilka kluczowych kwestii związanych z API Google.

Konsola deweloperska Google

Google Developer Console to w rzeczywistości strona znajdująca się pod adresem: https://console.developers.google.com

Na stronie tej włączymy lub wyłączymy dostęp do każdego z udostępnianych API, zarejestrujemy aplikację oraz zmienimy uprawnienia do korzystania z danego API. Do konsoli deweloperskiej dostęp ma każdy kto posiada konto w Google.
Znajdziemy w tym miejscu ponadto informacje o swoich aplikacjach korzystających z API, takie jak statystyki użycia i tym podobne, ciekawe informacje. Aby rozpocząc pracę z API Google'a będziemy musieli zarejestrować tutaj swoją aplikację, a robimy to tworząc nowy projekt w konsoli.

[API] Wstęp do protokołu OAuth

OAuth jest protokołem open source, który pozwala na bardzo bezpieczną autoryzację do API danego usłogodawcy. Zasada działania polega na wymianie tokenów pomiędzy aplikacją serwerową (udostępniającą jakieś API), a klientem, który z tego API korzysta udostępniając tym samym jakieś funkcjonalności swoim użytkownikom. Protokół ten jest wykorzystywany do autoryzacji praktycznie przez wszystkich liczących się na rynku graczy, jak Google, Facebook, Twitter, czy MySpace.

Dzięki OAuth klient korzystający z danej usługi API (np. korzystający z googlowskiego Dysku za pomocą API Google) może operować na udostępnionym zestawie danych bez konieczności każdorazowego podawania hasła, czy loginu - tym zajmuje się OAuth. Działa to tak - iż aplikacja kliencka korzystająca z OAuth otrzymuje od serwera oferującego uwierzytelnianie OAuth specjalny token oraz secret, które klient umieszcza w swojej aplikacji.

Następnie przy pomocy tych danych użytkownik aplikacji klienckiej loguje się do swoich zasobów u danego dostawcy, określając tym samym do jakich jego danych znajdujących się na serwerze dostawcy dostęp zostanie przydzielony aplikacji klienckiej. Przy okazji rejestracji u dostawcy, klient podaje adres zwrotny, na który OAuth ma zwracać żądanie podczas udanej próby autoryzacji.

Większość dostawców API, jak Google, czy FB udostępnia własne biblioteki do API z wbudowaną implementacją OAuth.
Zasadę działania protokołu bardzo ładnie, choć skrótowo przedstawia ten znaleziony w sieci diagram:

źródło: Google Grafika