JSON to skrót od JavaScript Object Notation, w wolnym tłumaczeniu Notacja Obiektowa JavaScriptu. Jak sama nazwa wskazuje, format stanowi podzbiór języka JavaScript, w którym to służy on jako wewnętrzny język do opisywania obiektów. Nie ogranicza to bynajmniej pola, na którym można go stosować do samego tylko JavaScriptu, a wręcz przeciwnie - pomimo nazwy format ten jest używany powszechnie do wymiany danych we wszystkich praktycznie językach. Jest absolutnie niezależny od platformy, gdyż jego implementacja moze znaleźć się w praktycznie dowolnej aplikacji. Jest to zatem bardzo uniwersalny format, z powodzeniem wykorzystywany w celu wymiany danych pomiędzy aplikacjami.
JSON jest bardzo lekkim formatem - jego składnia ograniczona jest do minimum, jest to wręcz banalnie prosty, tekstowy format, w którym poza samymi danymi stosuje się raptem kilka innych ograniczników, takich jak przecinek, czy nawiasy. Przez taki minimalizm jest on niestety trochę mniej czytelny dla człowieka, niż np. XML, ale za to nadrabia małym rozmiarem, gdyż nie posiada w sobie żadnych elementów takich jak znaczniki w XML-u. Warto znać JSON-a, gdyż jest on bardzo przydatny w wymianie danych, szczególnie sieciowych. W artykule tym omówimy podstawowe rzeczy, takie jak składnia, a w następnych artykułach zobaczymy jak pracować na danych z JSON-a w językach PHP i Javascript.
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą XML_JSON_SOAP. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą XML_JSON_SOAP. Pokaż wszystkie posty
czwartek, 4 czerwca 2015
środa, 3 czerwca 2015
[XML] Podstawy, składnia i przestrzenie nazw w XML
TRUE
4413385007819199716
XML, czyli EXtensible Markup Language jest uniwersalnym językiem służącym do opisu danych przy pomocy znaczników. Od lat jest niekwestionowanym standardem jeżeli chodzi o zapisywanie zbiorów danych. Nie ma praktycznie języka, który nie posiadałby lub nie mógł posiadać implementacji XML-a. Czyni to XML-a językiem niesamowicie uniwersalnym, całkowicie niezależnym od danej platformy, architektury, czy rodzaju oprogramowania.
Za pomocą XML-a komunikować się może praktycznie każdy z każdym i wszystko ze wszystkim, co jest zresztą powszechnie wykorzystywane - w końcu właśnie w tym celu ten język powstał. Kolejnym atutem XML-a jest jego prosta budowa oparta na znacznikach. Poza tym jest łatwiejszy w czytaniu dla człowieka niż np. JSON - nie stanowi żadnego problemu "przeczytanie" prostego dokumentu XML bez użycia żadnych parsujących narzędzi.
W artykule tym po krótce omówimy sobie strukturę dokumentów XML, a w następnych artykułach przeanalizujemy tworzenie, odczyt i przetwarzanie dokumentów XML za pomocą PHP oraz Javascriptu.
Za pomocą XML-a komunikować się może praktycznie każdy z każdym i wszystko ze wszystkim, co jest zresztą powszechnie wykorzystywane - w końcu właśnie w tym celu ten język powstał. Kolejnym atutem XML-a jest jego prosta budowa oparta na znacznikach. Poza tym jest łatwiejszy w czytaniu dla człowieka niż np. JSON - nie stanowi żadnego problemu "przeczytanie" prostego dokumentu XML bez użycia żadnych parsujących narzędzi.
W artykule tym po krótce omówimy sobie strukturę dokumentów XML, a w następnych artykułach przeanalizujemy tworzenie, odczyt i przetwarzanie dokumentów XML za pomocą PHP oraz Javascriptu.
piątek, 29 maja 2015
[SOAP] Podstawy protokołu SOAP i tworzenie prostej usługi sieciowej
TRUE
9082655585334498120
SOAP (Simple Object Access Protocol) to protokół wymiany informacji pomiędzy różnymi hostami i aplikacjami sieciowymi. Jest niezależny od platformy i języka, gdyż wszelka wymiana danych odbywa się za pomocą powszechnie używanego języka XML.
SOAP jest standardem komunikacji pomiędzy potencjalnie nie związanymi ze sobą usługami sieciowymi. Serwer udostępniający usługę sieciową (Web Service) może np. działać pod kontrolą ASP.NET, natomiast aplikacja kliencka może być napisana w PHP, bądż w każdym innym dowolnym języku. Cała wymiana danych odbywa się bowiem poprzez niezależny od platformy język XML.
Jak działa SOAP? Otóż wyobraźmy sobie serwer, który może udostępniać daną usługę, np. podającą aktualną datę na serwerze. Serwer zatem posiada u siebie jakąś funkcję, która takową datę pobiera i może ją udostępnić na zewnątrz. Mając informację o tym jaki jest adres serwera i jak konkretnie taka funkcja się nazywa, aplikacja kliencka może wysłać do serwera żądanie z prośbą o wykonanie tej funkcji na serwerze i zwrócenia wygenerowanych przez nią danych do klienta.
Zarówno żądanie od klienta jak i odpowiedź od serwera wysyłane są za pomocą specjalnie spreparowanego XML-a, nie ma więc znaczenia jaka aplikacja prosi o wykonanie żądania i nie ma też znaczenia jaka aplikacja to żądanie wykona, byleby zwróciła wynik za pomocą języka XML. Serwer SOAP może posiadać oczywiście więcej takich zdefiowanych funkcji i poza podaniem godziny na serwerze może np. posiadać funkcje zwracające na żądanie inne typy danych.
SOAP jest standardem komunikacji pomiędzy potencjalnie nie związanymi ze sobą usługami sieciowymi. Serwer udostępniający usługę sieciową (Web Service) może np. działać pod kontrolą ASP.NET, natomiast aplikacja kliencka może być napisana w PHP, bądż w każdym innym dowolnym języku. Cała wymiana danych odbywa się bowiem poprzez niezależny od platformy język XML.
Jak działa SOAP? Otóż wyobraźmy sobie serwer, który może udostępniać daną usługę, np. podającą aktualną datę na serwerze. Serwer zatem posiada u siebie jakąś funkcję, która takową datę pobiera i może ją udostępnić na zewnątrz. Mając informację o tym jaki jest adres serwera i jak konkretnie taka funkcja się nazywa, aplikacja kliencka może wysłać do serwera żądanie z prośbą o wykonanie tej funkcji na serwerze i zwrócenia wygenerowanych przez nią danych do klienta.
Zarówno żądanie od klienta jak i odpowiedź od serwera wysyłane są za pomocą specjalnie spreparowanego XML-a, nie ma więc znaczenia jaka aplikacja prosi o wykonanie żądania i nie ma też znaczenia jaka aplikacja to żądanie wykona, byleby zwróciła wynik za pomocą języka XML. Serwer SOAP może posiadać oczywiście więcej takich zdefiowanych funkcji i poza podaniem godziny na serwerze może np. posiadać funkcje zwracające na żądanie inne typy danych.
środa, 1 kwietnia 2015
Subskrybuj:
Posty (Atom)